O pewnej metodzie wyznaczania kryterium zniszczenia polimerów

Stosowane coraz szerzej w konstrukcjach inżynierskich wielkocząsteczkowe tworzywa sztuczne są materiałami o wyraźnych cechach lepkosprężystych. Badaniu tych cech, w zależności od różnych programów obciążania jak i temperatury, poświęcono znaczną liczbę doświadczeń. Doświadczenia te wykazały m.in., że poza obszarem lepkosprężystym pojawiają się w materiale, przed samym momentem zniszczenia, cechy nieodwracalne plastyczne. Z inżynierskiego punktu widzenia moment pojawienia się znacznych odkształceń plastycznych może być w tych materiałach utożsamiany z początkiem zniszczenia. O ile własnościom lepkosprężystym polimerów poświęcona jest obszerna literatura to zagadnienie kryterium zniszczenia lub uplastycznienia pozostaje mało zbadane. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki wstępnych badań dotyczących kryterium zniszczenia polichlorku winylu przy wykorzystaniu metody doświadczalnej zaproponowanej przez Hilla [6]. Metoda ta polega na rozciąganiu płaskich próbek z naciętymi bruzdami, w których, w momencie uplastycznienia, pojawia się płaski stan naprężenia.

ON A CERTAIN METHOD OF DETERMINATION OF A FRACTURE CRITERION FOR POLYMERS

A possibility of application to polymers of the experimental method proposed by R. Hill [6] for determination of a yield criterion has been analysed in the paper. The method consists in stretching of flat samples with oblique grooves in which a plane state of stress occurs at the moment of plastic yielding. To verify the method, some series of experiments for polyvinyl chloride (PVC) has been performed. It is shown that, under the assumption of full isotropy of a material, the corresponding yield condition takes a form approaching the Coulomb-Mohr condition. The influence of transversal anisotropy as well as Theological properties of a material is also discussed. The complexity of the problem considered points to necessity of further detailed investigations.