Uogólnione warunki stateczności w próbie rozciągania

Zagadnienie sformułowania warunku utraty stateczności w próbie rozciągania, uwzględniającego wpływ prędkości odkształcenia i temperatury na własności plastyczne badanej próbki, jest coraz częściej przedmiotem zainteresowania. Należy podkreślić, że przyjęte w danym przypadku kryterium utraty stateczności określa otrzymany warunek stateczności. Dlatego też wyprowadzone warunki stateczności mogą różnić się w zależności od przyjmowanych kryteriów utraty stateczności. W przypadku procesu ściśle izotermicznego zwiększenie prędkości deformacji może powodować zwiększenie lub zmniejszenie wydłużeń równomiernych zależnie od wybranego metalu. Z reguły dla polikrystalicznych metali o sieci regularnej płaskocentrowanej zachodzi zwiększenie wydłużeń równomiernych wraz ze wzrostem prędkości odkształcenia. Porównanie dwóch przedstawionych warunków utraty stateczności w próbie rozciągania, które opierają się w pierwszym przypadku na definicji gradientu odkształcenia X jako parametru, w drugim natomiast jako zmiennej niezależnej, prowadzi do wniosku, że dla λ=∞ te dwie koncepcje są zbieżne.

DISCUSSION OF THE GENERALIZED CONDITIONS FOR STABILITY IN THE TENSION TEST

The aim of the present work is a comparison between two existing conditions for stability in the tension test of a metal specimen. The first stability condition for an ideal specimen, which takes into consideration the strain hardening phenomenon the strain rate sensitivity and temperature dependence of a metal investigated, has been discussed previously in the paper [3]. This condition, which is based on the maximum of the tensile force criterium, has been generalized in the present paper for the case when the specimen cross-section is initially nonconstant. The new parameter is introduced, namely, the strain gradient λ, when the natural measure of strain φ is used, λ=dφ/dx. The second condition has been defined on the basis of the strain gradient λ as an independent variable. In this way, the diffrential equation was obtained which describes the all process of deformation. The solution appears as the changes of strain gradient in a function of time, λ= λ(t). Over the range of (λ,t) plane when strain gradient tends to infinity the specimen behaviour is unstable. For both cases some examples illustrating behaviour of specimeas made of fcc as well bcc metals are given.