Modelowanie płaskich sprężystoplastycznych zagadnień metodą fotoplastyczności

W ostatnim czasie dużo uwagi poświęca się zarówno teoretycznej, jak i doświadczalnej analizie sprężystoplastycznych stanów naprężenia. Teoretyczna analiza takich zagadnień, z uwagi na złożoność problemu, dotyczy na ogół tylko materiałów idealnie plastycznych. Rozwiązania teoretyczne z praktycznego punktu widzenia mają więc ograniczoną przydatność, gdyż wykresy rozciągania dla większości materiałów konstrukcyjnych odbiegają od wykresu rozciągania materiału idealnie plastycznego. Wyznaczenie na drodze teoretycznej stanu naprężenia i odkształcenia w ciałach o dowolnym wykresie rozciągania, aproksymowanym za pomocą pewnych funkcji, napotyka szereg trudności. Istniejące rozwiązania teoretyczne podane przez Neubera [8] i Panferowa [9] wymagają przeprowadzenia pracochłonnych obliczeń oraz są rozwiązaniami przybliżonymi. Z tego względu dużego znaczenia nabierają w analizie sprężystoplastycznych stanów naprężenia metody doświadczalne, a szczególnie metoda fotoplastyczności. W niniejszej pracy, na przykładzie osiowo rozciąganego pręta z obustronnymi półkolistymi wycięciami, omówiono zastosowanie metody fotoplastyczności do modelowania płaskich sprężystoplastycznych stanów naprężenia.

THE MODELING OF THE PLANE ELASTO-PLASTIC PROBLEMS BY MEANS OF THE PHOTOPLASTIC METHOD

The tests of the tension bar with the symmetric semicircular notches were presented as the example of the application of the photoplastic method for the modeling of the plane elasto-plastic problems. The tests results were compared with the results obtained by means of the photo-elastic coating method for the aluminium models. This made it possible to estimate the errors of the transition from model to prototype.